بشنوید یا بخوانید
روستای رامه: بهشت پنهان در دل البرز
برای بسیاری از طبیعت‌گردان، زیبایی واقعی در جایی نهفته است که دست انسان کمتر به آن رسیده باشد. جایی که کوه‌های سر به فلک کشیده، رودخانه‌های جاری و درختان کهنسال، تصویری از طبیعت بکر و دست‌نخورده را پیش چشم می‌گشایند. روستای رامه یکی از همین مناطق است؛ روستایی کوهستانی در دامنه‌های البرز که همچون گنجی پنهان، میان صخره‌ها و مراتع سرسبز جا خوش کرده است.
این روستا در ۵۵ کیلومتری شمال شرق گرمسار و ۳۰ کیلومتری روستای تاریخی ده‌نمک قرار گرفته و به دلیل آب‌وهوای مطبوع، طبیعت شگفت‌انگیز و پیشینه تاریخی غنی، یکی از مقاصد ایده‌آل برای عاشقان طبیعت و ماجراجویان محسوب می‌شود. البته منطقه رامه شامل چندین روستا و مزرعه است که مجموعا به‌عنوان منطقه رامه معروفند. مهمترین روستاها و مزارع این منطقه شامل رامه بالا و پایین، قالیباف، چهارطاق بالا و پایین و… است.
روستای رامه از دو بخش اصلی، رامه بالا و رامه پایین تشکیل شده است. این منطقه در دره‌ای سرسبز قرار دارد که رودخانه‌ای خروشان، همچون رگی حیاتی، در میان آن جریان دارد. مسیر دسترسی به روستا ترکیبی از جاده‌های آسفالته و خاکی است که در روزهای بارانی، به دلیل گل‌آلود شدن مسیر، عبور از آن را به چالشی هیجان‌انگیز تبدیل می‌کند.
بخش زیادی از ساکنان اصلی این روستا، امروزه در شهرهای گرمسار و آرادان زندگی می‌کنند و تنها در فصول گرم سال برای رسیدگی به باغ‌های میوه و مزارع خود، به این منطقه بازمی‌گردند. درختان گردو، سیب، زردآلو، آلو و به، جلوه‌ای خیره‌کننده به این روستا بخشیده‌اند و در بهار و تابستان، منظره‌ای کم‌نظیر از شکوفه‌ها و میوه‌های رسیده را پیشکش می‌کنند.
پیشینه تاریخی روستای رامه به بیش از هزار سال قبل بازمی‌گردد. وجود قلعه ضحاک، چندین قبرستان کهن، ظروف سفالی و اشیای عتیقه، همگی نشان از حضور تمدن‌های گذشته در این منطقه دارد. بر اساس برخی روایات، این ناحیه در گذشته محل زندگی زرتشتیان و گبرها بوده و بسیاری از آثار تاریخی آن، نشانه‌هایی از آیین‌ها و فرهنگ‌های باستانی را در خود حفظ کرده‌اند.
علاوه بر این، نام محلی روستا “رومه” است که از واژه “رابند” گرفته شده و به اتفاقی طبیعی در گذشته اشاره دارد: زمانی که کوه چهل‌تن در این منطقه ریزش کرد و مسیر جاده و رودخانه را مسدود ساخت، مردم مجبور شدند برای رفت‌وآمد از مسیرهای جدیدی همچون دیرند استفاده کنند.
یکی از جذابیت‌های اصلی روستای رامه، موقعیت کوهستانی و طبیعت دست‌نخورده آن است. این منطقه، جزئی از منطقه حفاظت‌شده خنار محسوب می‌شود و گونه‌های جانوری کمیاب و ارزشمندی در آن زندگی می‌کنند، از جمله:
• پلنگ ایرانی
• گرگ، روباه و گربه وحشی
• قوچ، کل، میش و بز کوهی
• پرندگانی مانند عقاب، کبک، کرکس و لاشخور
پوشش گیاهی منطقه نیز بسیار متنوع است و شامل درختان کهنسال اورس، زالزالک، بنه، آلوچه وحشی، بادام کوهی و گیاهان دارویی چون آویشن، باریجه و کتیرا می‌شود. این ترکیب بی‌نظیر از کوهستان، جنگل، رودخانه و حیات وحش غنی، روستای رامه را به یکی از زیباترین مقاصد طبیعت‌گردی در استان سمنان تبدیل کرده است.
غیر از زیبایی‌های طبیعی و حیات وحش، روستای رامه و مناطق اطراف آن، جاذبه‌های تاریخی و طبیعی متعددی را در خود جای داده‌اند که ارزش بازدید دارند:
• قلعه ضحاک: دژی تاریخی که به دلیل قرار گرفتن در ارتفاعات، مسیر دسترسی دشواری دارد اما برای ماجراجویان، چالشی هیجان‌انگیز محسوب می‌شود.
• آبشار نبی‌علی: یکی از زیباترین آبشارهای منطقه که با صخره‌های سرسبز احاطه شده است.
و چشمه هفت میل: چشمه‌ای خنک و زلال که از دل کوه می‌جوشد و محل استراحت طبیعت‌گردان و کوهنوردان است.
• کوهستان لزورکان: مسیری فوق‌العاده برای کوهنوردی و صعود، با مناظری نفس‌گیر از طبیعت وحشی البرز.
این منطقه، نه‌تنها مکانی عالی برای طبیعت‌گردی و کوهنوردی است، بلکه تاریخ کهن و افسانه‌های محلی آن، سفری در دل گذشته را برای شما رقم خواهد زد. رامه گرمسار، جایی است که طبیعت در ناب‌ترین شکل خود حضور دارد. جایی که می‌توانید صدای باد در میان درختان، خروش رودخانه و آرامش کوهستان را تجربه کنید.
اگر این پرسش را دارید که گرمسار کجا بریم و یا جاهای دیدنی گرمسار کجاست با کومش‌بان همراه باشد.
سوال‌های متداول
چگونه به روستا رامه برویم؟
برای رسیدن به این روستا، باید ابتدا مسیر جاده گرمسار به سمنان را طی کنید و در ۴۰ کیلومتری مسیر، وارد جاده فرعی منتهی به روستا شوید. این جاده حدود ۵ کیلومتر آسفالته و باقی مسیر خاکی و ناهموار است. در فصل بارندگی، عبور از این مسیر تنها با خودروهای مجهز به کمک‌فنر قوی امکان‌پذیر خواهد بود.
بهترین زمان برای سفر به روستا رامه چه زمانی است؟
آب‌وهوای این منطقه، تحت تأثیر ارتفاعات البرز و کویر مرکزی ایران، به گونه‌ای است که تابستان‌ها خنک و زمستان‌ها سرد و برفی است. بهترین زمان برای سفر، از اواسط بهار تا اوایل پاییز است که دمای هوا معتدل و طبیعت منطقه در زیباترین حالت خود قرار دارد. در فصل زمستان، مسیرهای دسترسی به دلیل بارش برف مسدود می‌شوند و روستا تقریباً خالی از سکنه می‌شود. در این زمان، تنها چند نفر از ساکنان محلی برای مراقبت از باغ‌ها و احشام در منطقه باقی می‌مانند.
