کومشبان، سایت گردشگری استان سمنان

انتخاب “سیمرغ” به عنوان نماد یا لوگوی کومش‌بان (پرتال گردشگری استان سمنان) دو دلیل اصلی داشت:

ـ در ادبیات و فرهنگ سیاسی خاورمیانه که مهد شکل‌گیری تمدن‌های اولیه بشری است، یک ‌الگوی غالب از روزگاران کهن تا کنون وجود داشته است و آن جستجوی نجات و رسیدن به سعادت ابدی و به‌زیستی اجتماعی در سایه یک ناجی است، این کهن‌الگو به فرم‌ها و نام‌های گوناگون در تمدن‌های گوناگونی که در این منطقه آمده‌ و رفته‌اند، تکرار شده است.

ایده سوشیانت در دین زرتشت تا قهرمانی همچون آرش کمانگیر در اساطیر ایران، اما یک استثنا همیشه توجه من را به خودش جلب می‌کرد و آن داستان سیمرغ عطار نیشابوری بود، که هرچند او در این داستان به دنبال توضیح هستی‌شناسی عرفانی خود است اما بن‌مایه داستان او می‌تواند بیانگر یک روایت دیگرگونه نیز باشد؛ روایتی که یک نگاه سیستمی و زمینی به یافتن راه نجات و به‌روزی دارد و نه یک نگاه فردی و آسمانی.

در این داستان، مرغان در اجتماع خود، برآنند تا همچون دیگران برای خود پادشاهی اختیار کنند و در تمنای این آرزو، سختی رفتن بر بلندترین کوه را به جان می‌خرند. در میانه راه برخی از مرغان به دلایل مختلف ناامید و خسته باز می‌گردند، اما در انتها وقتی تنها سی مرغ به بلندای کوه قاف می‌رسند، در دریاچه‌ آن، انعکاس خود را می‌بینند و در می‌یابند که آن پادشاه و ناجی که آرزویش را داشتند، جمع خود آنهاست که اینک در همراهی و اتحاد با هم، همان سیمرغ افسانه‌ای هستند.

این داستان کم‌نظیر هرآیینه برای ما مردم ایران یک راهنمای عمل است؛ اینکه می‌بایست با دست شستن از خیالات و اوهام این‌بار دوشادوش هم در ساختن ایرانی آباد و آزاد با همه‌ی تفاوت‌ها در رنگ و مذهب و جنسیت و زبان با یکدیگر در پیوند باشیم، چرا که سیمرغ خودِ ماییم.

ـ کومش یک ایران کوچک است (کومش نام باستانی سرزمینی است که امروزه استان سمنان حدود سرزمینی آن را پوشش می‌دهد) چرا که همانند ایران، سرشار از تنوع زبانی و فرهنگی و قومی است؛ تا آنجا که کومش را جزیره لهجه‌ها و زبان‌های ایران می‌نامند. به عنوان مثال چند شهر کومش که در فاصله‌ی جغرافیایی نزدیکتری بهم هستند، فاصله لاسجرد تا سرخه و سرخه تا سمنان و سمنان تا مهدی‌شهر و مهدی‌شهر تا شهمیرزاد هر کدام زیر 15 تا 25 کیلومتر است اما هر کدام از آنها به زبانی حرف می‌زنند که مردمان دیگر شهرهای نامبرده آن را نمی‌فهمند یا شاهد دیگر اینکه تنها در یکی از شهرهای کومش یعنی گرمسار، ما شاهد همزیستی اقوام ترک زبان، لر، کرد، عرب و الیکایی هستیم.
و یا در تنوع جغرافیایی می‌توان از شن‌های روان کویرهای کومش تا جنگل‌های هیرکانی و از گرمای داغ بیابان‌ها تا کوه‌های بلند پر از برف آن مثال زد.

انتخاب سیمرغ به عنوان نماد کومش‌بان اشاره به هم‌زمانی این تفاوت‌ها و پیوندهاست که با پذیرش همه‌ی تفاوت‌هایمان، باهم و با سابقه‌ای چندهزارساله یک پیکر واحد را می‌سازیم.